"şimdiyse bana tanrı diyorlar"

"evet, ben insanların bir zamanlar Yaratıkların Efendisi dedikleri Draffut'um. Şimdiyse bana tanrı diyorlar." Sesinde insanların aptallığını vurgulayan yorgun bir tını vardı. "Ayağa kalk. Hiçbir insan önümde eğilmemeli."

Her tarafta bataklığın gece yaşayan canlıları gündüz düşlerinde gürültülü bir hayata uyanıyorlardı. Nestor ayağa kalktı. Yaşadığı duygusal patlama, bir yanlış değerlendirmeye dayanıyor olsa da olmasa da onu rahatlatmıştı ve şimdi daha sakindi. "Çok iyi," dedi. "O zaman sana ne diyeceğim?"

"Ben Draffut'um. Bu yeterli. Ve sen de ejderleri öldüren Nestor'sun. Şimdi benimle gel, yiyeceğe ve dinlenmeye ihtiyacın var."


kılıçların birinci kitabı / fred saberhagen